نگهداری از عسل

 ترکیبات عسل:

رطوبت موجود در عسل از رطوبت باقی مانده از شهد پس از تغلیظ شدن توسط زنبورها است. درصد رطوبت از سن به عواملی مانند شرایط آب و هوایی و رطوبت اصلی شهر بستگی دارد که مقدار رطوبت عسل پس از برداشت از کندو و استخراج آن در نتیجه شرایط ذخیره سازی ممکن است تغییر کند. رطوبت موجود در اثر بر روی کیفیت نگهداری ، شکرک زدن و غلظت آن تاثیر می گذارد.

برای خرید از سایت پادنا بر روی لینک فروش عسل کلیک کنید.

قند موجود درعسل تقریبا 95 تا 9/99 درصد در مواد جامد است و میزان قند عسل بالاتر از همه کربو هیدرات  ها است. بسیاری از قندهای عسل درشت یافت نمی شود ولی طی رسیدن و ذخیره شدن عسل از تاثیر آنزیم و اسید های عسل روی دیگر قندها تشکیل می شوند. قندهای ساده مانند دکستروز و لولوز بر اثر قالب هستند و به عسل شیرینی و خواص رطوبت گیری و ارزش انرژی زایی می دهند. عسل‌های که از گل گیاهان به دست می‌آیند از لولوز  بیشتری برخوردارند.

خاصیت اسیدی عسل به دلیل شیرینی زیاد مخفی است و تا همین اواخر تصور می شد که اسید سیتریک ، اسید غالب عسل باشد ولی  نلسون و موترن  در سال ۱۹۳۱ ، استیک و بوتریک ، سیتریک ، مالیک ، و سوکسینیک را در عسل شناسایی و جداسازی کردند. مهمترین آنزیم موجود در عسل ، آنزیمی است به نام اینورتاز که  به نام‌های ساکاراز و  سوکراز شناخته شده است و یکی دیگر از مهم ترین آنزیم ها دیاستاز (آمیلاز) است که منشا و عمل آن در  عسل مخفی مانده است  و گفته می شود که بطور  عمده توسط زنبور تولید و به عسل افزوده می شود.

مقدار مواد معدنی موجود در عسل زیاد بالا نیست ولی در صورتی که در رژیم غذایی به جای قند معمولی استفاده شود ، مقداری مواد معدنی به بدن می رسد. ویتامین هایی همچون B1، B2،B6 ،B3 ،B5 ، C نیز بر اساس کیفیت و نوع عسل به نسبت های متفاوت در آن دیده می شود. عسل های غنی شده با ویتامین ها را می‌توان برای تقویت افراد ضعیف و افرادی با کمبود ویتامین به کار برد. فعالیت آنتی بیوتیکی در قدیم برای معالجه زخم ها و التهاب های پوستی استفاده می‌شد و امروزه در طب سنتی مورد استفاده قرار گرفته است. از عسل برای معالجه زخم استفاده می شود زیرا محیط زخم را از هرگونه آلودگی های عاری  نگه می دارد. در صورتی که زخم سطحی باشد و باکتری‌ها و عمق پوست و به داخل خون نفوذ نکرده باشد زخم به زودی التیام می یابد.

نگهداری از عسل:

عسل را باید در یک ظرف دربسته نگهداری کنیم و از ورود هوا به داخل آن جلوگیری نماییم. اگر اثر را در محیط خشک و خنک نگهداری کنیم ، برای زمان نامحدود از آن می توان استفاده کرد. زیرا مقدار زیاد شکر و PH اسیدی در آن می‌باشد که از رشد هر گونه میکروب ارگانیسمی جلوگیری می نماید.  اگر عسل را در جای گرم نگهداری کنیم رنگ آن تیره می‌شود و اگر آن را در محل سرد نگه داریم غلیظ و سفت می شود. اگر عسل بعد از مدتی شکرک زد طبیعی است زیرا عسل طبیعی و خالص شکرک می زند. آنزیم دیاستاز  و قند (گلوگز) بالای موجود در عسل از عوامل مهم در عمل شکرک زدن است. تولیدکنندگان عسل به دلیل اینکه مصرف کننده ها عسل مایع و شفاف را می پسندند ، بعد از استخراج آن و عمل فیلتر کردن ، عسل را تقریبا ۳۰ دقیقه در دمای ۶۰ درجه سانتیگراد حرارت می دهند یا به عبارت دیگر پاستوریزه می کنند تا عسلی شفاف و روان به دست آورند.

عسل طبیعی و تقلبی:

به دلیل اندک بودن منابع شهر در طبیعت در بیشتر مواقع زنبوردار ایرانی قادر به تولید بیش از ۱۰ کیلوگرم عسل به اعضای هر کندو نخواهد بود. البته زنبورها در فصول کمبود شهد مقداری از عسل برای تغذیه خود نیاز دارند که اگر همین مقدار ۱۰ کیلوگرم را در کندو باقی بماند عسلی برای خود تولید کننده نمی ماند. بنابراین زنبورداران  عسل  شهد را برداشت می‌کنند و به زنبورها شربت می دهند.

برای تشخیص عسل طبیعی از تقلبی روش های ساده تجربی وجود دارد که یکی از آنها ریختن عسل در آب سرد است که اگر عسل طبیعی باشد حالت چسبندگی عسل حفظ می‌شود و خیلی سخت در آب حل می شود در حالی که عسل تقلبی به راحتی در آب حل می شود. روش دیگری که میتوان تشخیص داد رسوب کردن و کدر شدن عسل است. عسل طبیعی به دلیل داشتن دیاستاز بعد از مدتی ته نشین می شود و شکرک می زند و عسل مانند روغن نباتی سفت می شود. بهترین راه برای تشخیص عسل طبیعی روش آزمایشگاهی است که خالص بودن عسل را نشان میدهد. عسل شکری به صورتی است که زنبوردار به جای شهد گل ، شکر در اختیار زنبور می گذارد و آن  عسل عطر و بوی گل را ندارد و وزن آن نسبت به عسل طبیعی کمتر است ، احتمال آن وجود دارد که این عسل به دلیل اشباع آن از شکر ، شکرک بزند ولی بلورهای آن درشت تر از عسل طبیعی است.

فروش عسل طبیعی اصفهان