ساختار بدنی زنبور عسل

زنبور عسل

زنبور عسل یکی از مفید ترین و شگفت انگیزترین مخلوقات خداوند است که بدون آن زندگی بر روی کره زمین غیر ممکن نشود ، دشوار می شود. در شرایط عدم استفاده از زنبور عسل در گرده افشانی محصولات زراعی و باغی نیازمند به این حشره ، به تدریج محصولات کشاورزی و منابع طبیعی از بین می رود. ساختار بدن زنبور عسل از سه بخش تشکیل شده است که به صورت زیر می باشد.

1 ساختار خارجی زنبور

2 ساختار داخلی زنبور

3 مهمترین غده های زنبور

برای خرید عسل طبیعی اصفهان کلیک کنید.

1. ساختمان خارجی بدن زنبور از سه قسمت سر ، سینه و شکم تشکیل شده است که سر در جلو ترین قسمت بدن قرار دارد و شامل دو چشم مرکب ، سه عدد چشم ساده، دو عدد شاخک و دهان با خرطوم است.

زنبورداراز طریق دو چشم مرکب که اطراف سر زنبور عسل قرار دارد می تواند نوع زنبور را تشخیص دهد. سه چشم ساده خیلی کوچک به نام چشم های ساده در پیشانی زنبور عسل قرار دارد که کار آن به درستی مشخص نیست تصور می‌شود که محل قرار گرفتن نور خورشید را به زنبورها نشان می‌دهد. کار دوشاخه لمس کردن و بوییدن است. دهان همراه خوردن به زنبور کمک می کند تا شهد را از روی گل جمع آوری کرده و از راه دهان به داخل کیسه ای عسل بفرستد. سینه زنبور عسل از سه حلقه تشکیل شده است که بال ها و پاها و عضو های زیر به آن متصل است. زنبور عسل چهار بال یا پر دارد که دو تای آنها بالهای جلویی و دوتای دیگر بالهای عقبی هستند. زنبور عسل دارای شش پا می باشد که جفت عقب آن حفره هایی به نام سبد دارند که در فعالیت گرده افشانی ، گرده های گل را در این حفره ها می ریزد و با خود به کندو حمل میکند. شکم زنبور که در قسمت انتهایی بدن قرار دارد ، از شش نیم حلقه کتینی و شش نیم حلقه شکمی تشکیل شده است و در انتهای شکم ، دفع مدفوع حشره قرار دارد. نیش زنبور از همین محل خارج می شود.

2. ساختمان داخلی زنبور عسل بعد از مکیدن شهد گل به وسیله ی خرطوم شروع به کار می کند و طی مراحلی عسل در کیسه ای به نام کیسه عسل ذخیره می شود که به وسیله یک کانال قیفی شکل با روده ی میانی ارتباط دارد. روده میانی زنبور به روده کوچک متصل است ، روده کوچک به مخزن و مخزن به مخرج ختم می شود. هر وقت که زنبور گرسنه می شود به کیسه عسل توسط ماهیچه های اطراف فشار می آورد تا مقداری از آن جذب بدن شود. زنبور شهد باقی مانده را به کندو می برد.
3. از مهمترین غده های زنبور عسل ، غده های شیری است که در دو طرف سر زنبور کارگر وجود دارد که در سنین معینی ماده ای به نام شیر یا ژله شاهانه (ژله رویال) ترشح می کنند و ملکه و لاروهای جوان از این ژل تغذیه می کنند. غده های مومی در زیر شکم زنبورها و در فاصله بین قطعه ای کتینیشکم ، مجموعاً ۴ جفت غده ی قومی وجود دارد که سه جفتش فعال و در سنین بین ۱۳ تا ۱۸ روزگی موم ترشح می کنند. یک غده های سمی که در انتهای بدن و نزدیک مقعد قرار دارد سم تولید می کند. سم زنبور عسل در حیوانات یا انسان نیز خورده باعث درد شدید ، تحریک و خارش پوست می شود.

زهر زنبور عسل:

طی  پژوهشهایی که توسط مرکز زنبور درمانی تانتوریوم انجام شده به آثاری که زهر زنبور بر روی دستگاه‌های مختلف بدن انسان به وجود می آورند بر روی دستگاه عصبی در مقدار کم اثر تحریکی و در مقدار زیاد اثر آرام بخش دارد و به صورت مقطعی باعث کاهش درد می شود فعالیت‌های ضد تشنگی را افزایش می‌دهد و باعث کاهش اعتیاد به الکل و نیکوتین در مردم می شود و باعث بهبود گردش خون مغز می‌شود.

در دستگاه تنفس باعث خلط آوری و گشاد شدن  نایژه ها و خلط زدایی می شود. در دستگاه قلبی- عروقی باعث گشاد شدن عروق و جلوگیری از لخته شدن خون و باعث افزایش گردش خون می شود.